Οι αμμοθίνες  είναι μικροί λόφοι από άμμο και συναντούνται κυρίως στις παράκτιες περιοχές ως αποτέλεσμα της διάβρωσης και της απόθεσής άμμου. Η προερχόμενη άμμος από τις λεκάνες απορροής των ποταμών, τα ιζήματα από την διάβρωση βράχων ή/και των υποθαλάσσιων συσσωρεύσεων άμμου, αντικαθιστούν φυσικά την άμμο της ακτής η οποία παρασέρνεται από τον  άνεμο. Σε αυτές είναι δυνατό να παρουσιαστούν αμμορυτίδες, δηλαδή αμμώδεις συγκεντρώσεις κυματοειδούς μορφής ως αποτέλεσμα της δράσης του νερού και του αέρα. Οι χρυσαφένιοι αμμόλοφοι στην παραλία του Ακρωτηρίου της Λεμεσού αποτελούν τέτοια εντυπωσιακή και σπάνια γεωμορφή.

Οι αμμώδης θίνες παρουσιάζουν ασταθή χαρακτήρα και αποτελούν δυναμική γεωμορφολογική ζώνη, με την γέννηση αλλά και την διατήρηση τους να εξαρτάται από τους επικρατούμενους ανέμους της περιοχής, την δράση των κυμάτων καθώς και την προσφορά τόσο των υλικών της διάβρωσης όσο και των φερτών από ποτάμια και χείμαρρους.

Στα αμμοθινικά συστήματα αποτελούν ανεκτίμητης αξίας παράκτιο οικότοπο αφού σε αυτά διαβιούν πλήθος από φυτά και ζώα. Η χλωρίδα συνήθως αντιπροσωπεύεται από φυτά μικρού μεγέθους, με αγκαθωτά ή/και τριχωτά φύλλα ενώ σε σταθερότερες συνθήκες συναντώνται ποώδη, σκληρόφυλλοι θάμνοι. Στο Ακρωτήρι το οποίο αποτελείται από σχετικά σταθερών συνθηκών φαινόμενα, εμφανίζονται λευκά κρινάκια τα χαρακτηριστικά για τον Ελληνικό και Κυπριακό χώρο ‘’Κρινάκια της Παραλίας’’ . Η πανίδα χαρακτηρίζεται κυρίως από την ύπαρξη θαλασσοπουλιών, τρωκτικών, ερπετών, αμφίβιων, εντόμων και γαστερόποδα.

Το σύστημα των λόφων αυτών αποτελούν φυσικά φίλτρα και φυσικά αντιπλημμυρικά φράγματα του αλμυρού νερού ενώ παράλληλα απορροφούν την ενέργεια των κυμάτων αποτρέποντας την διάβρωση της παράκτιας ζώνης.  Ένα ολοκληρωμένο σύστημα θινών συνήθως περιγράφεται από μία αλληλουχία μορφών, αναλυτικά ξεκινώντας από την θάλασσα και προχωρώντας στην ενδοχώρα μπορούν να αναγνωριστούν:

1. Πρωτογενής, υποτυπώδεις κινούμενες αμμοθίνες χωρίς ή με αραιή φυτοκάλυψη. Πρόκειται για θίνες εμβρυακού σταδίου οι οποίες σχηματίζονται από την δράση του ανέμου.
2. Κινούμενες, ευμετάβλητες ή λευκές. Βρίσκονται σε συνεχή δυναμική εξέλιξη, παρουσιάζουν μικρό ύψος και εμφανίζεται βλάστηση σε αυτές.
3. Αμμοθινικοί και υγροτοπικοί υγρότοποι. Σχηματίζονται πίσω και ενδιάμεσα από τους λοφίσκους των κινούμενων αμμοθινών κατά μήκος της ακτογραμμής και πλημμυρίζουν εποχικά. Είναι αποτέλεσμα των κλίσεων και του προσανατολισμού των θινών σε σχέση με τον άνεμο, την παρουσία νερού (θαλασσινού ή γλυκού), της σύστασης του εδάφους αλλά και της φυτοκάλυψης.

Η υποβάθμιση τους αποδίδεται σε φυσικά αίτια όπως η ένταση του ανέμου και των κυμάτων αλλά και σε ανθρωπογενή όπως η διέλευση τροχοφόρων, η απόρριψη σκουπιδιών κλπ. Ορθολογικός σχεδιασμός, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και σωστή διαχείριση μπορούν να προστατεύσουν την υποβάθμιση και την εξαφάνιση των τόσο σημαντικών αυτών γεωμορφωμάτων .